W północno-wschodniej Polsce jest bardzo interesujący region: Podlasie. Leży blisko Litwy i Białorusi i jest dużą atrakcją turystyczną. Ważnym punktem na Podlasiu, stolicą województwa podlaskiego, jest Białystok – miasto nad rzeką Białą. W tym mieście urodził się Ludwik Zamenhof, autor internacjonalnego języka esperanto, który pozwala na komunikację osób z różnych kultur! To bardzo logiczne, że mieszkaniec Białegostoku został autorem takiego języka, bo Białystok to miasto wielu kultur – i historycznie, i aktualnie.
Wielokulturowy charakter Białegostoku dobrze prezentują obiekty sakralne w tym mieście. Funkcjonują tu różne budynki religijne; możemy zobaczyć i katolicki kościół, i prawosławną cerkiew, i żydowską synagogę, i tatarski meczet… Inne budynki w Białymstoku też mają różne charaktery, są stare i nowe, reprezentują różne style architektury: gotyk, renesans, barok i modernizm. A w starej dzielnicy Bojary warto zobaczyć tradycyjne drewniane domy.
Wizytówką Białegostoku są park miejski i zespół pałacowy Branickich. Pałac Branickich często nazywamy „polskim Wersalem” albo „Wersalem Podlasia”, bo jest podobny do rezydencji francuskich monarchów pod Paryżem. I polski, i francuski budynek są w podobnym wieku: mają ponad trzysta lat. Jan Klemens Branicki, który żył od roku 1689 do 1771, był bardzo bogatym człowiekiem, jednym z największych polskich magnatów (arystokratów) w XVIII wieku. Miał nie tylko ten jeden pałac, ale też szesnaście innych! Miał też dwanaście miast i aż dwieście pięćdziesiąt siedem wsi.
Bardzo blisko pałacu – tylko pół kilometra od niego – znajduje się serce miasta: Rynek Kościuszki, czyli reprezentacyjna promenada. To dobre miejsce na spotkania, nie jeżdżą tam samochody, tylko chodzą mieszkańcy i turyści, a latem jest tam dużo ogródków restauracyjnych, czyli miejsc na zewnątrz, przy restauracjach, gdzie stoliki stoją pod parasolami. Przy rynku stoi późnobarokowy ratusz. Normalnie ratusz to oficjalne miejsce, gdzie pracują ważni urzędnicy miasta, ale ratusz w Białymstoku nigdy nie miał takiej funkcji – w przeszłości miał funkcję hali targowej, czyli możemy powiedzieć, że był… dużym sklepem. Na wieży ratusza był punkt obserwacyjny dla strażaków, dzięki któremu mogli kontrolować, czy miasto jest bezpieczne. A teraz w tym budynku znajduje się Muzeum Podlaskie.
To oczywiście nie jest jedyne muzeum w tym mieście. Warto zobaczyć też inne muzea historyczne (na przykład Muzeum Historii Medycyny) i galerie artystyczne. Atrakcyjne są też pomniki, na przykład „Podróż” – ma formę dużego koła (ma ponad cztery metry!), jest symbolem podróży i teatralnych tradycji miasta. W konstrukcji koła są specjalne wizjery, w których możemy oglądać fotografie ze spektakli teatralnych. Innym popularnym w Białymstoku pomnikiem jest „Maska”, która ma dwie strony: tragiczną i komiczną, czyli smutną i wesołą. Teatr to też ważny element w historii Białegostoku – szczególnie teatr lalek, dlatego co dwa lata w tym mieście jest organizowany Międzynarodowy Festiwal Szkół Lalkarskich.
Krótkim spacerem możemy dojść od ratusza do bulwaru nad rzeką Białą i dalej spacerować wzdłuż rzeki. Białystok nie jest bardzo małym miastem, ale jest na tyle mały, że turysta może komfortowo zwiedzać go bez samochodu. Warto też zobaczyć, co jest dookoła. Blisko miasta – tylko trzy kilometry od niego – jest Muzeum Dziejów Ziemi, czyli Park Jurajski, w którym są dinozaury oraz atrakcje takie jak karuzele, trampoliny, park linowy i basen z łódkami. Można tu aktywnie spędzić cały dzień! Niedaleko znajduje się też inne interesujące miejsce: Europejska Wieś Bociania (jedyna w Polsce!); bociany bardzo lubią mieszkać w południowo-wschodniej Polsce!
Generalnie w Białymstoku i blisko niego jest tak dużo atrakcji turystycznych, że dobrym planem będzie pojechać tam na kilka dni wakacji i powoli zwiedzać różne miejsca.
Słowniczek:
Aktualnie (uwaga, fałszywy przyjaciel!) – po polsku „aktualnie” to znaczy: teraz, w tym momencie, dzisiaj. To NIE JEST to samo, co po angielsku!
Bocian – ptak bardzo popularny w Polsce; jest duży i czarno-biały. Legenda znana w różnych krajach mówi, że bociany transportują małe dzieci do rodziców. Na naszym blogu jest cały artykuł o bocianach!
Drewniany – z drewna, czyli materiału z drzew. Stare budynki były drewniane.
Jedyny – tylko jeden, unikalny.
Koło – okrągły (cyrkularny) obiekt. Na przykład rower ma dwa koła, a samochód cztery.
Lalka – marionetka w teatrze albo zabawka dla dzieci; na przykład Pinokio był drewnianą lalką z długim nosem.
Mieszkaniec – osoba, która mieszka w konkretnym miejscu; na przykład: „mieszkaniec Warszawy”.
Pomnik – statua.
Pozwalać – decydować, że coś jest możliwe.
Strażak – osoba, która profesjonalnie zajmuje się ochroną przed pożarami oraz innymi katastrofami, szczególnie związanymi z ogniem i wodą.
Zespół pałacowy: grupa budynków przy pałacu, zwykle z ogrodem i parkiem.
Województwo – to fragment terytorium Polski z oficjalnymi granicami i stolicami. Aktualnie Polska ma szesnaście województw.
Polska pogoda jest zmienna. Polska złota jesień to piękny czas, ale zimą mamy mróz minus 20°C albo deszcz i błoto. Wiosną czasem pada śnieg, potem jest gorąco, a potem pada deszcz i nie wiemy, w co się ubrać. Latem w czasie urlopu nad morzem zwykle pada deszcz, a po urlopie świeci intensywne słońce.
Jak sobie radzić w gorące lato? Jeśli jesteś z kraju o cieplejszym klimacie to na pewno masz już sposoby na upał. Ale jeśli upał cię męczy i latem na ulicy czujesz się jak jajko na patelni, może ten tekst ci pomoże.
Najlepsza rada – nie wychodzić z domu między godziną 10 a 16. Ale jak nie wychodzić z domu, kiedy trzeba iść do biura, na zakupy, do urzędu, na siłownię? Jeśli musisz wyjść to koniecznie z butelką wody. Nawodnienie jest bardzo ważne! Dla smaku do wody możesz dodać miętę i cytrynę albo plasterek ogórka. Możesz też dodać kostki lodu, ale nie za dużo – przecież nie chcesz latem chorować na anginę.
Trzeba inteligentnie używać klimatyzacji w samochodzie – duża zmiana temperatury nie jest dobra dla organizmu. A jeżeli jeździsz komunikacją miejską i siedzisz w starym metalowym tramwaju albo autobusie, w którym nie ma klimatyzacji, to możesz używać wachlarza.
Latem lubimy nosić bardzo krótkie spodnie i sukienki, ale czasem to zła decyzja, bo ostre słońce może powodować oparzenia. Kiedy jest bardzo gorąco lepiej nosić długie przewiewne ubrania z naturalnych materiałów. Na przykład bawełnianą koszulkę i lekkie spodnie albo spódnicę. A jeśli lubisz się opalać i nosić krótkie ubrania to koniecznie używaj kremu z filtrem. Słońce atakuje też oczy i głowę dlatego dobrze mieć okulary przeciwsłoneczne i czapkę z daszkiem albo kapelusz.
Kiedy jest bardzo gorąco nie mamy ochoty na ciężki, gorący obiad. Latem w Polsce jest sezon na truskawki, czereśnie i arbuza – te owoce są bardzo soczyste i dobrze nawadniają. Do obiadu można serwować chłodnik. Chłodnik to zimna zupa zrobiona z jogurtu naturalnego, kefiru lub maślanki. Do tego dodajemy warzywa, zwykle ogórek albo botwinkę, czyli liście buraka – chłodnik z botwinką ma piękny różowy kolor. Można dodać też czosnek, sól i pieprz, zioła, jajko. Chłodnik jest bardzo łatwy do zrobienia i sezonowy, dlatego trzeba koniecznie zrobić go latem!
błoto – brązowa substancja z ziemi i wody, kiedy pada deszcz do na drodze czasem jest błoto
jak sobie radzić? – co robić w tej sytuacji?
sposoby; sposób – technika
upał (rzeczownik) – gorąco
męczy cię; męczyć – daje ci zmęczenie. Upał cię męczy – jesteś zmęczony od upału.
trzeba – musisz (forma bezosobowa)
koniecznie – obligatoryjnie, też musisz
nawodnienie; nawodnić (się) – transport wody do organizmu. Pijemy wodę, żeby się nawodnić. Podlewamy kwiaty, żeby nawodnić kwiaty.
wachlarz – obiekt do robienia wiatru
oparzenia – ból i czerwona skóra, na przykład od bardzo gorącej wody albo od słońca
powodować – robić
bawełniana; bawełna – roślina do robienia ubrań, naturalny materiał
opalać się – być na słońcu, na przykład leżeć na plaży
soczyste – mają dużo soku
Warszawa – miasto nad Wisłą. Architektura Warszawy jest rezultatem jej historii. Pierwsze miasto zbudowano* w XIII wieku. Warszawa szybko rozwija się. Warszawa jest w centrum Polski, dlatego w 1596 roku Zygmunt III przenosi stolicę z Krakowa do Warszawy (kolumnę Zygmunta III możesz zobaczyć na Starym Mieście). Niestety miasto upada po wojnie ze Szwedami w latach 1655 – 1660. W XVIII wieku Dynastia Sasów odbudowuje Warszawę. Ostatni król Polski – Stanisław August Poniatowski – miłośnik* sztuki i kultury – buduje nowe budowle. Warszawa jest nowoczesna! W 1795 roku po III rozbiorze Polski*, Warszawa nie jest już stolicą.
Polska jest w niewoli 123 lata. Polska odzyskuje* niepodległość w 1918 roku. Warszawa znowu zostaje jej stolicą. Warszawa szybko się rozwija. Powstają struktury administracyjne, szkoły i urzędy.
Po 21 latach, 1 września 1939 roku wybucha II Wojna Światowa.
Historia Warszawy w czasie II Wojny Światowej jest bardzo, bardzo smutna. W 1940 roku Niemcy tworzą getto dla Żydów. 19 kwietnia 1943 roku wybucha Powstanie w getcie*. Prawie wszyscy Żydzi giną w walce, a getto zostaje zlikwidowane.
1 sierpnia 1944 roku wybucha Powstanie Warszawskie. Ludzie walczą 63 dni! Hitler chce zemsty – on rozkazuje zniszczyć miasto… Podczas II Wojny Światowej w Warszawie ginie 2/3 Warszawiaków.
Po II Wojnie Światowej Warszawa zostaje znowu* odbudowana. Stare Miasto jest zrekonstruowane na podstawie obrazów z XVIII wieku. W 1982 roku Stare Miasto w Warszawie jest wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Obecnie Warszawa to polityczna, kulturalna i gospodarcza stolica Polski, o dużej dynamice rozwoju.
Autor tekstu i video – Dorota Maszkiewicz
Filmy:
1. 'Lot nad zniszczoną Warszawą’ – Muzeum Powstania Warszawskiego
2. Pietro Staszewski – student KD
W filmie wykorzystano utwór: Mariage D’Amour. Właścicielami praw autorskich są: União Brasileira de Compositores, UMPG Publishing, LatinAutorPerf, LatinAutor
Słownik:
Zbudowano (budować) – ludzie zbudowali miasto
Miłośnik – osoba, która bardzo coś lubi (król był miłośnikiem sztuki = król bardzo lubił sztukę)
Wznosi (wznosić) – budować
III rozbiór Polski – partycypacja Polski była 3 razy: 1772 (Prusy, Rosja, Austria); 1793 (Prusy, Rosja); 1795 (Prusy, Rosja, Austria)
Odzyskuje (odzyskiwać) – otrzymywać coś, co zostało zabrane
W getcie – getto (odmiana – miejscownik)
Warszawiacy – mieszkańcy Warszawy
Znowu – jeszcze raz, ponownie
Czy jesteś przesądny?
Wyobraź sobie taką sytuację: twój przyjaciel ma jutro rozmowę w sprawie nowej pracy albo egzamin z języka polskiego. Chcesz życzyć mu szczęścia, więc mówisz: trzymam za ciebie kciuki. Angielska wersja tego powiedzenia to: I keep my fingers crossed. Czy wiesz, że to przesąd?
Przesąd (albo inaczej zabobon) to wiara w zależność między niepołączonymi wydarzeniami. Na przykład wiara w to, że twój przyjaciel dobrze zda egzamin, jeśli będziesz trzymać za niego kciuki. Oczywiście, tak naprawdę wiemy, że przyjaciel musi przygotować się do egzaminu i dzięki temu zda. Trzymamy kciuki, żeby dodać komuś odwagi, okazać życzliwość i trochę pomóc szczęściu. Chcemy mieć kontrolę nad sytuacją.
Inny przykład przesądu to myśl, że czarny kot przynosi pecha. Obiektywnie nie ma żadnego związku pomiędzy tym, że czarny kot przechodzi przez drogę, a tym, co będzie potem. Ale często wierzymy, że jest taki związek i to jest właśnie przesąd.
Przesądy pochodzą od dawnych wierzeń religijnych lub magicznych i zwykle dotyczą szczęścia albo pecha. Na przykład wiele Polek uważa, że jeśli torebka leży na podłodze to uciekają z niej pieniądze. Jeśli nie chcesz być biedna, lepiej nie kładź torebki na podłodze. Złym pomysłem według Polaków jest witanie się przez próg. Lepiej zaprosić gościa do domu i wtedy podać sobie ręce. Zawracanie z drogi też przynosi pecha, więc jeśli po wyjściu z domu zapomnisz czegoś wziąć i musisz wrócić, to w domu usiądź na chwilę.
Co przynosi szczęście? Jeśli twój znajomy nie pozna cię to znaczy, że będziesz bogaty. Jeśli widelec, łyżka albo nóż spadnie na podłogę to znaczy, że przyjdzie do ciebie gość. Czy to szczęście czy pech? To zależy, czy lubisz mieć gości. Jeśli powiedziałeś coś złego, na przykład w złości powiedziałeś złe życzenie to możesz cofnąć zło – trzeba zapukać w niemalowane drewno (na przykład w drewniany stół). Możesz też trzymać w domu końską podkowę, która przynosi szczęście.
Są też przesądy okolicznościowe – na ślub, urodziny i inne okazje. Nasze babcie znają bardzo dużo przesądów, więc uczmy się od nich. Nawet jeśli nie wierzymy w nie – przesądy są ciekawym elementem kultury.
Czy Polacy są przesądni? Większość tak. Lubimy mieć poczucie kontroli nad sytuacją i lubimy wierzyć w magiczne właściwości rzeczy i praktyk. A czy ty jesteś przesądny?
Słowniczek:
Przesądny – człowiek, który wierzy w przesądy jest przesądny.
Wyobrazić sobie – imaginacja.
Wiara, wierzyć – myśleć, że coś jest prawdą, ale nie mieć informacji. Na przykład wiara w Boga.
Życzliwość, być życzliwym – być miłym, życzyć komuś dobrze.
Pech – antonim szczęścia.
Przynosić pecha/szczęście – dawać pecha lub szczęście. Liczba 13 jest pechowa to znaczy, że daje pecha, przynosi pecha. Liczba 7 przynosi szczęście.
Próg – wejście, drzwi. Granica na podłodze między domem a ogrodem albo między pokojami.
Cofać, cofnąć – iść do tyłu, wrócić do tego, co było wcześniej. Na przykład cofać samochodem – jechać do tyłu. Chciałbym cofnąć czas o 10 lat – chciałbym wrócić do tego, co było 10 lat temu.
Właściwości – charakter, cecha. Liczba 7 ma magiczne właściwości to znaczy, że liczba 7 ma cechy magiczne. Jest magiczna, ponadnaturalna.
W języku polskim wystepują specjalne czasowniki z końcówką ’-ować’. Rozwiąż zadanie i zapamiętaj!
Miasto – to wyzwanie i możliwości, duże zarobki, ale wysokie koszty utrzymania. Sprawdź, czy znasz specjalne słownictwo związane z życiem w mieście.
Dawno, dawno temu Warszawa była wsią, w której mieszkali rybacy. W Morzu Bałtyckim mieszkały złotowłose Syreny. Pewnego dnia jedna z nich wyruszyła w drogę z Bałtyku na południe. Płynęła Wisłą. Krajobrazy były bardzo piękne. Syrenka zmęczyła się i postanowiła odpocząć na piaszczystym brzegu rzeki u stóp dzisiejszego Starego Miasta. – Myślę, że mogłabym tu zamieszkać! – i tak zrobiła. W dzień pływała przy brzegu, a noce spędzała w głębinach. Lubiła płatać figle. Rybacy byli źli, że ktoś zabiera im ryby z sieci!
– Trzeba rozprawić się z tym szkodnikiem! – krzyknęli. Syrenka nie bała się rybaków i zaśpiewała pieśń o Wiśle. Zwierzęta słuchały: bobry wyszły z nor, a kormorany usiadły na drzewach. Rybacy bardzo się wzruszyli i powiedzieli, że nie zrobią Syrence krzywdy.
Na Syrenkę czyhało jednak niebezpieczeństwo. Pewnego dnia chciwy kupiec postanowił zarobić pieniądze na jej pięknym głosie. Porwał ją i uwięził. Syrenka była bardzo nieszczęśliwa. Płakała. Młody syn rybaka usłyszał płacz. Uwolnił ją, a złego kupca srogo ukarał.
Szczęśliwa Syrenka przyrzekła rybakom, że zawsze będzie bronić ich i tego miejsca.
Mała wieś stała się dużym i pięknym miastem. Dziś możemy zobaczyć Syrenkę z mieczem i tarczą w herbie Warszawy.
Od czasu do czasu Syrenka wynurza się z Wisły i patrzy na stolicę. Może Ty ją zobaczysz? Rozejrzyj się, bo Syrenki można spotkać w wielu miejscach Warszawy: na ścianach domów, latarniach i szyldach. Pomniki Syrenki są między innymi na Rynku Starego Miasta, nad Wisłą i na wiadukcie Markiewicza nieopodal hotelu Bristol. Znajdź tę, która właśnie Ciebie oczaruje!
Słowniczek:
Rybacy – ludzie, którzy łowią ryby
U stóp Starego Miasta – w pobliżu, poniżej Starego Miasta
W głębinach – głębiny – miejsce na rzece/w morzu, gdzie woda jest głęboka
Płatać figle – robić komuś mały kłopot. Zwykle to dzieci ‘płatają figle’ traktując je jako zabawę.
Źli – liczba mnoga od: zły
Rozprawić się – zakończyć sprawę
Szkodnik – coś lub ktoś, kto robi szkody (np.: robaki, które niszczą zboże)
Czyhać – czaić się, czekać w ukryciu
Chciwy – osoba chciwa to osoba, która chce mieć więcej i więcej (pieniędzy, rzeczy, ziemi, itp.)
Uwięzić – odebrać komuś wolność
Srogo – tu: dotkliwie, bardzo
Wynurzać się – wychodzić z wody
Oczaruje – uwiedzie, sprawi, że nie spojrzysz na żadna inną
Pytania do tekstu:
Jak mieć dobre relacje? Metoda jest prosta: mów ludziom miłe rzeczy! Bycie miłym to podstawa kontaktów z ludźmi. Dlatego ważnym elementem każdego języka są życzliwe, serdeczne komunikaty – na przykład komplementy. Warto nauczyć się przydatnych fraz i potem używać ich jak najczęściej, bo to niedużo pracy, a efekty mogą być fantastyczne. Generalny mechanizm jest taki, że osoba, która słyszy komplement, ma dobry humor… i automatycznie pozytywne skojarzenie z autorem, jeśli komplement był szczery, naturalny i odpowiedni do sytuacji.
FUNKCJE I OKAZJE
Komplementy mają różne funkcje. Dzięki nim możemy pokazać, że jesteśmy komuś wdzięczni. Wyobraź sobie taką sytuację: Magda pomogła Krzysztofowi w zrobieniu trudnego zadania. Krzysztof może powiedzieć tylko: dziękuję… Ale jeśli powie: Dziękuję, jesteś wspaniała! Zawsze można na ciebie liczyć. Albo: Nikt nie zrobiłby tego lepiej! – Magda będzie miała symboliczną nagrodę za pomoc w formie pozytywnej informacji o sobie.
Można dodać komplement do podziękowania; można też dołączyć go do życzeń z jakiejś okazji – na przykład z okazji Dnia Kobiet (Życzę pięknej sąsiadce miłego dnia! – to nie tylko życzenia, ale też subtelna informacja, że sąsiadka ładnie wygląda) albo z okazji urodzin kolegi (na przykład: Życzę ci, żebyś przez następne trzydzieści lat też wyglądał tak młodo!). Oczywiście takie komplementy mogą też dotyczyć cech mentalnych i sukcesów intelektualnych, nie tylko fizycznej atrakcyjności. Na przykład szef podczas podpisywania nowej umowy z pracownikiem może powiedzieć: Cieszę się, że kontynuujemy współpracę. Pana zaangażowanie jest dla nas bardzo cenne.
Ale chyba najlepsze i najmilsze są komplementy bez specjalnej okazji. Każdy z nas codziennie widzi coś dobrego – warto to doceniać i o tym mówić. Twój kolega zrobił pyszną kolację? Powiedz mu, że świetnie gotuje! Twoja teściowa ma nową, ładną fryzurę? Powiedz, że bardzo elegancko wygląda! Obejrzałeś (albo obejrzałaś) film, który poleciła Ci koleżanka, i spodobał Ci się? Nie zapomnij powiedzieć jej, że to była świetna rekomendacja i dzięki niej dobrze spędziłeś (albo spędziłaś) czas.
Pochwały powinny być bezinteresowne – nie powinniśmy mówić ich tylko dlatego, że chcemy coś dostać. Takie wypowiedzi, czyli pochlebstwa, są interpretowane jako nieszczere i mogą być irytujące. Ludzie nie ufają komplementom, po których autor o coś prosi. Lepiej koncentrujmy się na osobie, do której mówimy, i na celu, którym jest sprawienie tej osobie przyjemności lub dodanie jej pewności siebie. Kiedy szczerze powiemy coś miłego, skutkiem ubocznym może być to, że ktoś odpowie coś równie miłego albo generalnie będzie nas dobrze traktował, ale nie o tym powinniśmy myśleć, kiedy mówimy komplementy.
STYL FORMALNY I NIEFORMALNY
Trzeba też pamiętać, że forma komplementu zależy od sytuacji, w której jesteśmy i od relacji z osobą, którą komplementujemy. W rozmowie z dyrektorem firmy albo z sąsiadem-emerytem, lub na eleganckim przyjęciu użyjemy bardziej oficjalnego stylu, niż kiedy będziemy rozmawiać z kolegą lub koleżanką. W luźnych rozmowach ze znajomymi możesz usłyszeć takie komentarze, jak na przykład: fajna sukienka, niezły wynik, niebo w gębie albo jesteście super! Ale w kontaktach formalnych lepiej używać bardziej eleganckich słów: pięknie pani wygląda; świetnie pan to zrobił; ta potrawa jest doskonała albo są państwo wspaniali!
REAKCJE
Kiedy powiesz komuś komplement, możliwe, że ta osoba zareaguje negacją, na przykład powie, że sukienka jest stara, albo że ten sukces to nic wielkiego. Nie martw się tym! To nie znaczy, że ktoś nie docenia komplementu, na pewno czuje się bardzo miło. Ale nie każdy umie swobodnie i entuzjastycznie odpowiadać na komplementy, chociaż najlepszą odpowiedzią zawsze będzie po prostu: dziękuję. Mówmy więc ludziom jak najwięcej komplementów, a za te, które ktoś nam mówi, dziękujmy z uśmiechem. Jak miło, że spędziliście tutaj czas! Jesteście wspaniali! 😉
Popularne komplementy:
Pięknie wyglądasz.
Świetnie to zrobiłeś / zrobiłaś.
To jest pyszne!
Nigdy nie jadłem tak dobrego risotto.
Jesteś genialny! Zawsze umiesz coś wymyślić.
Jak tu jest elegancko! Ale to nic dziwnego: jaka właścicielka, takie mieszkanie.
Jak ty to robisz, że masz taki śliczny ogród?
Słowniczek:
bezinteresowny – altruistyczny, niezwiązany z nagrodą ani korzyścią
doceniać – pozytywnie ocenić wartość czegoś lub kogoś
doskonały – perfekcyjny
nagroda – gratyfikacja
pochlebstwo – nieszczery komplement
pochwała – komplement, pozytywny komentarz
sąsiad, sąsiadka – człowiek, który mieszka blisko
skutek uboczny – nieintencjonalna, nieplanowana konsekwencja; przypadkowy efekt
teściowa – matka męża lub żony
umowa – kontrakt
życzliwy – taki, który ma pozytywne intencje; przyjazny
